Robert Małecki - "Żałobnica"

Zmarli zawsze zabierają tajemnice do grobu. Tym razem zrobili wyjątek. 

Gdyby to był idealny związek, Anna jeszcze długo nie wyszłaby z żałoby po wypadku męża i pasierbicy. Ale to nie było idealne życie. Ani idealne małżeństwo. Anna bowiem nie była idealną żoną i macochą. W pogoni za szczęściem mogła znieść wiele, jednak śmierć bliskich zniszczyła wszystko z siłą sztormu.

Żałobnica, piękna kobieta po trzydziestce, dziedziczy po śmierci męża świetnie prosperujące przedsiębiorstwo i spory majątek. Niestety skrywane głęboko tajemnice po latach wypływają na wierzch i Anna orientuje się, że ktoś zaczyna manipulować jej życiem. Kobietę zalewa fala strachu, ale zanim wpadnie w nieprzeniknioną toń, będzie musiała stawić czoła mrocznej przeszłości. I zrobi to. Tym bardziej, że ukrywa jeszcze jeden sekret… 

Duszna, schizofreniczna atmosfera przenika czytelnika do szpiku kości.

Małecki tą powieścią udowodnił, że kunszt pisarski opanował do perfekcji.

Bawi się czytelnikiem powoli dozując emocje, które w pewnym momencie wybuchają i trudno je wszystkie od razu ogarnąć.

Postać Anny jest mroczna i tajemnicza.

Z pozoru typowa słodka, głupiutka blondynka, która wszystko załatwia swoją piękną buzią, a w środku zimna i wyrachowana, ale czy na pewno?

Czytanie tej książki przywodzi na myśl zagłębianie się w pamiętniku socjopatki.

Odkrywając warstwa za warstwą docieramy do sedna, tylko od nas zależy czy polubimy bohaterkę do której udało nam się dotrzeć.

Powieść ta to prawdziwa uczta dla czytelniczych zmysłów.